İlk yıllarda çocuğun beş duyusunu birden kullanabileceği, kendi bakışlarına, sesine, gülüşüne karşılık bulabileceği bir etkileşimin içinde olması önerilmektedir. anne babanın çocukla sağlıklı bir bağ kurabilmesi için karşılıklı ilişki içinde olmaya, sarılma, dokunma gibi fiziksel ve duygusal yakınlaşmaya ihtiyacı vardır. Onunla birebir yeterince vakit geçirilmeyen, konuşulmayan bebeğin konuşması da sosyal ilişkilerdeki gelişimi de geri kalacaktır.
Teknolojik aletlerde ise iletişim karşılıklı değil, tek yönlüdür. Öğrenmeyi televizyon karşısında başarmaya çalışan çocuk televizyonla konuşmaya çalışacak, ona dokunacak, oradaki görüntüyü tanımak için ellemeye, kavramaya, ağzına sokmaya çalışacak, yaptıklarına bir tepki alabilmek için eliyle vuracak, oysa televizyondaki görüntü tüm bunlara aldırmaksızın, çocuğun varlığını kabul ettiğine dair hiç tepki vermeksizin akışına devam edecektir. Bu tepkisizlik çocuğun hayatında yoğun yer kaplayan tv tarafından kabul edilmemek demektir ve çocuğun duyarsızlığını da arttıracaktır. Paylaşma, sıra beklemeyi Sosyal ilişkilerinde öfkeli, hırçın veya endişeli, çekingen davranan çocuklar olacaktır.
2011 verisine göre aynı yaş grubunun yüzde 90’ının herhangi bir elektronik medyayı kullanmakta olduğu bildirilmiştir. Dijital medyanın gelişmesi ve hayatımızdaki yerinin artmasıyla etkileri de gazete, dergi gibi yazılı medyanın önüne geçmiştir. Dijital medyanın yaygın, yoğun ve kontrolsüz kullanılmasının çocuk üzerine sosyal gelişim, dil gelişimi, şiddet içerikli davranışlar, okul başarısı, beslenme, reklamlar, bedene yönelik algılar, sigara-tütün kullanımı, alkol tüketimi, cinsellik, bağımlılık yapan madde kullanımı gibi etkileri vardır
TV, iPad gibi teknolojik aletlerde çocuklara yönelik uygulama ve programların bulunması da anne babalara bu aletlerin gelişimi desteklediği izlenimini verebilir. Bir çok anne baba bu aletleri bir öğrenme aracı olarak görerek çocukla oyun üzerinden ilişki kurmak ve keyifli vakit geçirmek yerine bu teknolojik aletlere yönelebilmektedir. Anne-baba çocuk ile nasıl yakın ilişki kuracağını bilemediği veya onun ilgisini çekip nasıl oyalayacağına dair kaygılandığı durumlarda da ebeveynler kendi dolduramadığı boşluğu teknolojik aletler üzerinden kapatmaya çalışabilir. anne-baba teknolojik aletleri vermeden önce, bunun kime ve hangi amaca hizmet ettiğini iyi tespit etmeli ve bu doğrultuda teknolojik aletlerin kullanımına uygun sınırlama getirmelidir.
Son söz olarak dijital medyanın iki yaş altında kullanılmaması, iki yaş üzerinde ise hem süre hem de içerik olarak kontrollü kullanılması gereği akılda tutulmalıdır.
